NPL 2018 - Finale

Wir sammeln alle Infos der Bonusepisode von Pokémon Karmesin und Purpur für euch!

Zu der Infoseite von „Die Mo-Mo-Manie“
  • Herzlich Willkommen zum großen Finale der NPL 2018! Nach 6 langen Spieltagen haben sich die beiden besten Teams qualifiziert und streben nur den Titel an. Es ist eine Neuauflage des Finales 2017, wo die Lilligants sich knapp gegen die Vileplumes durchsetzen konnten. Wird es eine Titelverteidigung der Lilligants oder der lange ersehnte Sieg für die Vileplumes, die nun zum 3. Mal in Folge im Finale stehen und es nie gewinnen konnten? Wir werden sehen.




    USUM OU: PresentLP vs. AggressiveStall

    USUM OU: Relous vs. papst pecko

    USUM UU:  NurMax vs. Serpi

    USUM NU: Felix ^__^ vs. real darthsidious

    ORAS OU: Sensory vs. Valky

    BW OU: Daup vs. zugubu royale



    5:1



    Die Deadline ist am Samstag, den 30.11.2018, 23:59! Die Leitung wünscht allen Beteilligten viel Spaß und Glück!

  • warum spielst du nicht gartic mit du mongo

    ''Flanke kommt!'' - Felix 2016
    ''Mach mal Momento.'' - Murat 2016
    ''Roost hätte mehr Damage gemacht'' - Sensory 2016
    ''Der hat Bock.'' - Max 2017
    ''F*tze'' - Erik
    ''Da werd ich weich im Herz und hart im Cock'' - Serpi 2018

  • unglaublich was dieser leru woche für woche für eine Leistung abruft, wenn der in meinem team wäre, der würde spielen

    ''Flanke kommt!'' - Felix 2016
    ''Mach mal Momento.'' - Murat 2016
    ''Roost hätte mehr Damage gemacht'' - Sensory 2016
    ''Der hat Bock.'' - Max 2017
    ''F*tze'' - Erik
    ''Da werd ich weich im Herz und hart im Cock'' - Serpi 2018

  • Hinter dem Pseudonym Leru versteckt sich eine ganz andere Legende

    ''Flanke kommt!'' - Felix 2016
    ''Mach mal Momento.'' - Murat 2016
    ''Roost hätte mehr Damage gemacht'' - Sensory 2016
    ''Der hat Bock.'' - Max 2017
    ''F*tze'' - Erik
    ''Da werd ich weich im Herz und hart im Cock'' - Serpi 2018

  • Ok, da anscheinend die Siegeravatare nie mehr kommen, kommen nun trotzdem meine Shoutouts!


    Erstmal möchte ich ganz klar sagen: Schade, NPL gewonnen!


    Das dritte (vierte) Mal bin ich nun als Manager der Vileplumes an den Start gegangen und immer landeten wir in der Top 3, konnten uns aber nie ganz beweisen. Zur Anmeldung war ich sogar fest entschlossen, nach einem katastrophalen letzten Jahr mich gar nicht mehr anzumelden, allerdings möchte ich mich hier bei meinem Co-Manager Relous bedanken, der mich doch noch dazu überredet hat die Vileplumes wieder zu managen.


    Bei der Auktion kam so dann auch ein sehr familiäres Team, mit vielen alten Kollegen, zusammen, was generell schon eine gute Grundstimmung versprach. Diese konnten wir auch nach außen tragen und so konnten wir uns in den Spieltagen beweisen. Diese NPL haben wir dominiert und mit dem Sieg und keiner Niederlage gegen ein Team hier rauszugehen ist ein sehr starkes Ergebnis! Ich bin stolz auf jeden Einzelnen von euch, aber um euch nochmal besonders zu würdigen folgen nun die Einzelshoutouts:



    Zum Schluss möchte ich mich nochmal an die Organisation bedanken, die deutlich reibungsloser und mit weniger Problemen ablief als letztes Jahr, was in meinen Augen die Attraktivität für ein solches Turnier wirklich gesteigert auch, wenn vielleicht auch nicht mehr BisaBoard!

  • Hier mal eine minutiöse Sicht auf die Belange der NPL:



    Quod pertinaciter studes et omnibus omissis hoc unum agis, ut te meliorem cotidie facias, et probo et gaudeo, nec tantum hortor, ut perseveres, sed etiam rogo. Illud autem te admoneo, ne eorum more, qui non proficere sed conspici cupiunt, facias aliqua, quae in habitu tuo aut genere vitae notabilia sint; asperum cultum et intonsum caput et neglegentiorem barbam et indictum argento odium et cubile humi positum et, quidquid aliud ambitionem perversa via sequitur, evita. Satis ipsum nomen philosophiae, etiam si modeste tractetur, invidiosum est: quid, si nos hominum consuetudini coeperimus excerpere? Intus omnia dissimilia sint, frons populo nostra conveniat. Non splendeat toga, ne sordeat quidem; non habeamus argentum, in quod solidi auri caelatura descenderit, sed non putemus frugalitatis indicium auro argentoque caruisse. Id agamus, ut meliorem vitam sequamur quam vulgus, non, ut contrariam: alioquin, quos emendari volumus, fugamus a nobis et avertimus; illud quoque efficimus, ut nihil imitari velint nostri, dum timent, ne imitanda sint omnia. Hoc primum philosophia promittit, sensum communem, humanitatem et congregationem; a qua professione dissimilitudo nos separabit. Videamus, ne ista, per quae admirationem parare volumus, ridicula et odiosa sint. Nempe propositum nostrum est secundum naturam vivere: hoc contra naturam est, torquere corpus suum et faciles odisse munditias et squalorem adpetere et cibis non tantum vilibus uti, sed taetris et horridis. Quemadmodum desiderare delicatas res luxuriaest, ita usitatas et non magno parabiles fugere dementiae. Frugalitatem exigit philosophia, non poenam; potest autem esse non incompta frugalitas. Hic mihi modus placet: temperetur vita inter bonos mores et publicos; suspiciant omnes vitam nostram, sed agnoscant. 'Quid ergo? eadem faciemus, quae ceteri? nihil inter nos et illos intererit?' Plurimum: dissimiles esse nos vulgo sciat, qui inspexerit propius; qui domum intraverit, nos potius miretur quam supellectilem nostram. Magnus ille est, qui fictilibus sic utitur, quemadmodum argento, nec ille minor est, qui sic argento utitur, quemadmodum fictilibus; infirmi animi est, pati non posse divitias. Sed ut huius quoque diei lucellum tecum communicem: apud Hecatonem nostrum inveni cupiditatum finem etiam ad timoris remedia proficere. 'Desines', inquit, 'timere, si sperare desieris.' Dices, 'quomodo ista tam diversa pariter sunt?' Cum videantur dissidere, coniuncta sunt. Quemadmodum eadem catena et custodiam et militem copulat, sic ista, quae tam dissimilia sunt, pariter incedunt: spem metus sequitur. Nec miror ista sic ire: utrumque pendentis animi est, utrumque futuri exspectatione solliciti. Maxima autem utriusque causa est, quod non ad praesentia aptamur, sed cogitationes in longinqua praemittimus; itaque providentia, maximum bonum condicionis humanae, in malum versa est. Ferae pericula, quae vident, fugiunt, cum effugere, securae sunt: nos et venturo torquemur et praeterito. Multa bona nostra nobis nocent; timoris enim tormentum memoria reducit, providentia anticipat; nemo tantum praesentibus miser est. Vale!